Donderdag 13 t/m zaterdag 15 september

19 september 2018 - Valencia, Spanje

Donderdag 13 September:

Vandaag houden we een stranddag. Op de fiets naar Playa de Mill Palmeras, 1,5 km van onze bungalow. Het strand heeft voor een deel veel zeewier aan de oever liggen. Wat niet het mooiste gezicht geeft. We zien parasols met strandbedden in een rij of zes. Iets verderop zien we een parasol rij van één. Daar gaan we heen. Kan je goed je bedden verplaatsen zonder dat je iemand in de weg zit. De zee is nog verrassend koud, maar loopt zeer geleidelijk af. Ik lees mijn boek van Hendrik Groen, Leven en laten leven vandaag uit. Leuk boek! Tussen de middag eten we bij de Griek en gaan we even lekker de zon uit. Even een keer wat anders en ook lekker. De zon is niet te heet en we houden het voor ons doen, tot half zeven lang uit. Zalig dagje strand gehad!!

Vrijdag 14 September:

We gaan er weer een dagje op uit;

Het binnenland van de regio Murcia is droog en heuvelachtig met toch veel landbouw. Opeens verschijnt er een groot meer, emb. de la Cierca. Prachtig zo tussen de heuvels. Hier gaan we terug komen om dan meer het binnenland in te gaan besluiten we ter plekke. Nu eerst naar Bodegas Del Rosario om wijn te kopen uit deze wijnstreek. Dit is één van de weinige Bodegas waar ze engels spreken volgens het internet. Het valt ons überhaupt op hoe weinig Spanjaarden engels spreken. Bij de bodegas aangekomen spreekt de mevrouw alleen maar Spaans. Eerst proberen we het zo. Wijn proeven gaat ook zonder de taal te spreken maar we willen toch wel graag de verschillen weten en komen er met handgebaren e.d. niet uit. Google-translate brengt uitkomst. Een paar dozen later bedanken we mevrouw hartelijk. Wat een aardige mens. 

Nu op naar de stad Murcia (de grootste stad van de regio). Ik heb een rondwandeling gevonden op internet. Parkeren in parkeergarage La Vega, makkelijk te onthouden (las Vegas). Parkeer tarieven zijn hier gelijk als in Nederland. De route loopt als eerst langs een bakker annex lunchroom, Pannus. Goed begin eerst koffie met een zoete lekkernij. En zoete lekkernijen hebben ze hier volop in Murcia blijkt later wel. Lopend op de promenade onder de platanen door zien we een heleboel mensen staan bij wat wij denken het Santa Ana klooster. Daar kun je op bepaalde tijden in de hal die bekleed is met authentieke tegeltjes een lijst vinden met, zeggen ze erop tongstrelende zoetigheden. Deze worden bereidt door de nonnen. Na een druk op de bel geef je je bestelling door. Binnen korte tijd worden de lekkernijen via een draaiplateau in de muur afgeleverd. Dit gebruik, waarbij de nonnen verborgen blijven voor de buitenwereld, bestaat al eeuwenlang. Helaas staan wij eerst niet bij het klooster maar bij een school waar de kinderen worden opgehaald. Vandaar de rij wachtenden. En wij zijn net buiten de tijden. Op de plaza staat een enorme ficus die gepland werd in 1893 en ondertussen meer dan dertig meter hoog is. Tijdens de Spaanse burgeroorlog bouwde men er een schuilkelder voor de bewoners van Murcia onder. Vervolgens lopen we langs teatro de romea, een prachtig neoklassieke stijl gebouw. Helemaal boven aan de gevel prijken de borstbeelden van Beethoven, Mozart en Liszt. Zie foto. In het midden van de winkelstraat, Calle Traperia, waar er tussen de gebouwen doeken zijn opgehangen zodat je heerlijk in de schaduw loopt. De spanjaarden hebben slimme ideeën. Midden in de winkelstraat zit het Gran Casino Real. Het schitterende monumentale pand wat gebouwd is tussen 1847 en 1901 en was als herenclub ooit het sociale hart van de stad. Het is onderverdeeld in diverse zalen in totaal verschillende stijlen. Bij binnenkomst zie je een Arabische patio die bekleed werd met vijfendertigduizend vellen bladgoud. Een Engelse bibliotheek met robuust meubilair en houtsnijwerk. De verdieping waar de boeken zijn worden gedragen door smeedijzeren flamingo’s. De poederkamer van de dames heeft een fraai beschilderd wolkenplafond en een wand waaraan enorme vergulde spiegels hangen. In de geel met goud ingerichte balzaal hangen gigantische kroonluchters. De houten vloer is één van de weinige die origineel is gebleven met de renovatie. De bovenverdieping blijft alleen toegankelijk voor members. Interessant om te doen mede door de Engelstalige audiotoer. Murcia heeft een kathedraal wat uit verschillende bouwstijlen is gebouwd. Er werden namelijk in verschillende periodes aangebouwd. Met een panorama foto lukt het om deze gigantische kathedraal erop te zetten. Nu eerst eten en proosten op zowel Greet als Mees hun verjaardag. De app-jes zijn weer weg. Het stadhuis ligt aan een met fonteinen en fleurige bloemperken plaza. Waarna we de weg oversteken en nog even langs de rivier Segura wandelen. Om bij “Roses” de specialiteit van Murcia de pastel de carne (verschillende soorten deeg gemaakte krokante koek, gevuld met vleesragout, chorizo en ei) te halen om mee te nemen naar onze bungalow. Murcia is een stad met schitterende historische gebouwen. Een voordeel is wel dat grote delen van het centrum verkeersluw zijn. De vriendelijkheid van de inwoners vinden wij minder als in b.v. Alicante en Valencia. Wat ook op valt is dat je voor alles moet betalen, zelfs voor het binnengaan van een kerk. Klein detail is nog dat we om 13:15 gebeld werden vanuit de camping waarom we onze bungalow nog niet uit waren. Bleek dat er woensdag bij het bespreken diegene achter de receptie het niet goed had gedaan. Onze bungalow was niet meer voor één nacht bij te boeken. Na wat geharrewar ging zij de andere mensen omboeken. Hebben wij weer hoor!! Bij het water halen in supermarkt Economyos komt Erwin erachter dat het Spaanse bier “1906” hier goedkoper is dan bij de Carrefour. En niet alleen het bier ook versgeperst sinaasappelsap, het scheelt € 1,10 per liter, das de moeite. Je begrijpt er wordt ook bier voor thuis ingeslagen. Terug op de camping begrijpen we dat onze bungalow echt nodig was. Alle bungalows en vele campingplaatsen zijn opeens bezet met waarschijnlijk weekend gasten. Een hoop Spaans gepraat en rennende kinderen om elf uur ‘s avonds tot gevolg. We hebben alles grotendeels ingepakt voor het vertrek op zaterdag.

Zaterdag 15 September:

Vannacht heeft het stevig geonweerd en geregend. Niet leuk voor de Spaanse weekendgasten. Gelukkig lagen we niet in een tent. We staan redelijk vroeg op. Voor mij geldt dan natuurlijk als erg vroeg! Gelukkig is het even droog voor het vertrek, de zon is zelfs licht zichtbaar. We vertrekken vandaag naar, ja waar naartoe? We weten het nog niet zo goed het weer is onbestendig en moeilijk in te schatten waar het nog een paar dagen mooi weer is. We rijden richting huis en zien dan onderweg wel wat we doen. Na uitgecheckt te zijn rijden we voorlopig voor het laatst door boomgaarden met sinaasappelbomen en kunnen nog even genieten van de vele mooie rotondes hier in Spanje. Dat is echt opvallend wat de Spanjaarden maken van de rotonde. Naam van de stad met een eigenschap van de stad. Ik had er foto’s van willen maken maar zo als het vaker gaat, ga ik nog doen. Ja, nu ben ik te laat helaas. Volgende keer! De lucht wordt bijna zwart en ja hoor de eerste fikse regenbui hebben we gehad. Er zullen er vandaag nog vele volgen. Niet prettig om dan te rijden. We komen langs Hospitalet en Cambrils en ja hoor het regent al weer. We hebben als doel de Baai van Roses, Sant Pere Pescador. Bij de rondweg van Barcelona is een vrachtwagen omgevallen dwars over de weg. Je begrijpt file een hele lange file van 1,5 uur bijna alleen maar stil staan. Daar gaat onze vroege aankomst. Het lijkt wel of de Spanjaarden een feest weekend hebben. Zo druk overal. Wat Erwin ook kijkt voor een hotel, appartement of bungalow alle betaalbare zijn vol. Dan maar onze tent opzetten. Op camping Rui mogen we kijken of we één nacht willen blijven of twee. We betalen eerst voor één nacht. Aangezien de camping over twee weken sluit is het restaurant al gedeeltelijk dicht. De mw. achter de receptie raadt ons La placeta de la muralla aan in het dorp. Dit is nog geen vijf minuten lopen. Tent opzetten en gauw eten we hebben trek en dorst. Aangekomen bij het restaurant zijn we te vroeg het restaurant gaat open om 20:15uur. Dan eerst maar iets drinken. Wat kunnen olijven dan lekker smaken als je trek hebt. Het schaaltje wat we erbij kregen is zo op. Gezien de weer-app, al verandert deze ook per dag, besluiten we toch morgen richting midden Frankrijk te vertrekken. Erwin vindt een leuk appartement in Marcenay. Gelijk geboekt voor drie nachten. Morgen dus de auto in voor nogmaals 776 km. Nu op naar het restaurant. In het restaurant willen we een wijn uit de streek. De ober raad ons er één aan, Finca Olivardots. Een smaakvolle wijn. Dat belooft wat voor het eten en dat blijkt top te zijn. Voldaan lopen we terug naar onze tent voor hopelijk een goede nachtrust.

Foto’s

1 Reactie

  1. Theo:
    20 september 2018
    Mooie plaatjes. Jullie hebben veel gedaan en gezien👌🏻