Dag 6; Valencia, donderdag 6 september

Dag 6;

Vanochtend werd Erwin wakker van water gespetter op zijn gezicht. Blijkt de airco te zijn. Maar een pan eronder gezet. Straks maar even doorgeven aan de mw van de receptie. We besluiten gelijk te vragen of we hier een nacht bij kunnen boeken. We wilde eerst naar Requena en daar één overnachting doen maar het is moeilijk om daar een geschikte locatie te vinden. We willen graag de auto bij het hotel of in ieder geval privé parkeren. Helaas is dat moeilijk dus we rijden vrijdag of zaterdag heen en weer. Ik wil namelijk erg graag de wijnroute van Requena doen. Dit is allemaal gelukt en de airco wordt nagekeken. Erwin zit inmiddels op internet te kijken of het voetbalstadion van Valencia, het Mestalla open is. Ja tot 14:30 uur. Dus eerst naar het plaza de la Virgin waar om 12 uur het watertribunaal start. Wat dus echt nog geldt. Ongelooflijk is dat.

Hieronder de uitleg ervan.

Aan de Puerta de los Apósteles van de Kathedraal voert het Watertribunaal een ritueel uit dat al duizend jaar vurig bewaard is gebleven. Hier wordt rechtspraak gedaan door middel van een mondeling proces in de Valenciaanse taal en waarvan de besluiten onherroepelijk zijn. Het Watertribunaal is de enige overblijvende legislatieve structuur van diegene die zijn ingesteld door Jacob I. De Arabieren gebruikten dit irrigatiesysteem al. De monarch stelde dit systeem formeel in, gebaseerd op de distributie van het water van de rivier Turia. Het is gevormd uit acht landarbeiders die nog hun typische zwarte kiel dragen als die van de landbouwers van 'de geïrrigeerde vlakte van Valencia' (la Huerta), ze worden om de twee jaar democratisch verkozen door de irrigatiegemeenschappen van de 'huerta de Valencia'. Zittend, in een cirkel, elk van hen in een armstoel uit hout en leer uit de 17e eeuw, bekleedt met autoriteit De irrigatie-structuur, de deelname van de boeren en de snelheid waarmee de problemen worden opgelost, heeft het Watertribunaal geprojecteerd op internationaal niveau, het wordt beschouwd als een model-instelling. 

Het is bijzonder om mee te maken. Wel van te voren de geschiedenis lezen wat het inhoud dan begrijp je het ritueel beter. We fietsen door naar het Mestalla stadion van Valencia. Dit is toch nog wel rond de 6 km fietsen. Het Mestalla ligt midden in een woonwijk en is het oudste stadion van Europa. We kunnen een tour boeken van een uur. Deze begint over 30 minuten. Het stadion is zwart met oranje accenten. Mooi nog om te zien vind ik. Het lijkt zeker niet zo oud. De vleermuis, het clubsymbool is aan de buitenkant veelvuldig aanwezig. Grappig om te zien. De tour begint en er wordt uitgelegd dat de oranje kleur komt van de sinaasappel. Het handels merk van Valencia. Dus vooral de oranje voetbal in het logo is erg belangrijk voor de Valencia fans. We komen o.a. ook in de kleedkamer waar verteld wordt waarom het daar zo sober ingericht is. Er hangen b.v. geen spiegels want de focus moet op het voetballen liggen en niet op randzaken. Het stadion straalt bijzonder veel voetbal uit. John Rep en Koeman (nog trainer in 2008) worden ook nog even vermeld. Op het eind worden we nog geattendeerd op de fanshop waar we natuurlijk ook even heen gaan (prachtige shirts). Er is ooit begonnen met de bouw van een nieuw stadion maar door financiële problemen heeft de gemeente de bouw stil gelegd en is het nog maar de vraag of het er ooit komt. Echt doodzonde om dit stadion te verlaten. Er zijn van die locaties die moet je behouden. Er zijn er ook die beter vandaag dan morgen gesloopt mogen worden..... Op weg naar de fanshop bedenk ik opeens dat onze fietsen nog bij het stadion staan en de deur is al dicht. Siësta. Gelukkig kunnen we de jongen van de tour nog roepen. Deze haalt er de man met de sleutel bij en zo kunnen we toch nog gelukkig onze fietsen pakken. Pfff..... gelukkig.

De bekendste speler;

Mario Kempes begon zijn loopbaan als profvoetballer in eigen land bij Instituto Atlético Central Córdoba (1971-1973). Vervolgens kwam hij via Rosario Central (1974-1976) bij het Spaanse Valencia CF (1976-1981). Bij deze club won Kempes de Copa del Rey (1979), de Europa Cup II (1980) en de UEFA Supercup (1980). Bovendien veroverde de aanvaller in 1977 en 1978 de Trofeo Pichichi, de prijs die jaarlijks wordt toegekend aan de topscorer van de Primera División. In het seizoen 1976/77 scoorde hij 24 goals en de jaargang 1977/78 trof Kempes 28 keer doel. Na zijn periode bij Valencia CF begon Kempes aan een ware zwerftocht als profvoetballer langs River Plate (1981-1982), nogmaals Valencia CF (1982-1984).

We hebben de tip gekregen van één van onze buren om bij La Pepica paella te gaan eten. Dit ligt aan het strand en is niet zover meer fietsen nu. En hij heeft gelijk wat een heerlijke paella met kip, vis en groenten is dit. Een lekkere fles rosé erbij. Top lunch!! En daarna heerlijk uitbuiken op het super brede strand van Valencia. Blijft toch mooi zo’n strand zo dicht bij een stad. En met de fiets kom je ook door allerlei wijken en langs mooie gebouwen. ‘S avonds nog langs de Carrefour want ja bier, Turia, Estrella en wijn/cava moet natuurlijk ook worden ingeslagen. Via een omweg kijken we dan nog even naar het afscheid van Wesley in Oranje en werken onze blog bij met op de achtergrond de live muziek en de terras geluiden onder ons balkon..

De foto's van vandaag volgen later.. Veel VALENCIA CF...